واقعیت این است که مدیران ما متاسفانه از مربیان فقط برای موفقیت های مقطعی استفاده می کنند. مثلا اگر مربی باکلاسی مثل دنیزلی بر تیم های پایه پرسپولیس هم نظارت ویژه داشت، الان چند بازیکن جوان و با استعداد نداشتیم تا دیگر منت این و آن را نکشیم؟ به هر حال باید دید مربیانی مثل سومدیک و گمالوویچ که در این فصل به پرسپولیس اضافه شده اند هم عملکردی مشابه مربیان گذشته دارند یا خیر. همینطور مربی مثل میشاییل هنکه که استقلالی ها کلی برای او سر و دست می شکستند و خود را بواسطه جذب او برنده و پرسپولیس را بازنده نقل و انتقالات می دانستند! ارزش این همه جار و جنجال حاجی را دارد یا نه.
اما بازیکنان؛ سوالی که برای من پیش آمده است این است که چرا تیم های سرشناسی مثل پرسپولیس و استقلال از جذب یک بازیکن خارجی توانمند عاجزند در حالی که خیلی از تیم های شهرستانی بازیکنانی را جذب می کنند که اصلا قابل قیاس با این ها نیستند. البته در این بین یک استثنا یعنی هوارملامحمد هم وجود دارد. اما چرا یک گروهی مخصوص فقط برای جذب بازیکن خارجی تشکیل نمی دهند تا سالانه کلی پول از کف آنها نرود؟ فقط از روی سی دی و یا تمرین چند روزه که نمی شود یک بازیکن را کاملا شناخت. به عنوان مثال ادینهوی برزیلی در ابتدا فقط با 40 هزار دلار به مس آمد و حالا مبلغ قراردادش آنقدر بالا رفته که همین تیم توانایی پرداخت آنرا ندارد! خب چرا نباید تیمی مثل پرسپولیس هم صاحب بازیکنی همانند ادینهو شود؟ چرا باید سالانه کلی پول از بیت المال به هدر رود؟
اما نتیجه می گیریم که در کل خارجی ها فقط از فوتبال ما می برند.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند